สัจจะไม่ใช่จักดับแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น, บุคคลที่นอกจากบุคคล
เหล่านี้กำลังเกิดในจตุโวการภูมิ ในปัญจโวการภูมิก็ดี ในอุปปาทขณะ
แห่งจิตในปวัตติกาลก็ดี ทุกขสัจจะกำลังเกิด และสมุทยสัจจะก็จักดับแก่
บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น.
ก็หรือว่า สมุทยสัจจะจักดับแก่บุคคลใดในภูมิใด, ทุกขสัจจะก็
ก็กำลังเกิดแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?
บุคคลที่กำลังตายในจตุโวการภูมิ ในปัญจโวการภูมิก็ดี ใน
ภังคขณะแห่งจิตในปวัตติกาลก็ดี ในอุปปาทขณะแห่งมัคคจิตและผลจิต
ในอรูปภูมิก็ดี สมุทยสัจจะจักดับแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น แต่ทุกข-
สัจจะไม่ใช่กำลังเกิดแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมินั้น, บุคคลที่กำลังเกิดใน
จตุโวการภูมิ ในปัญจโวการภูมิก็ดี ในอุปปาทขณะแห่งจิตในปวัตติกาล
ก็ดี สมุทยสัจจะจักดับ และทุกขสัจจะกำลังเกิดแก่บุคคลเหล่านั้นในภูมิ
นั้น.
จบ ทุกขสัจจมูละ สมุทยสัจจมูลี

ทุกขสัจจมูละ มัคคสัจจมูลี :-

[1007] ทุกขสัจจะกำลังเกิดแก่บุคคลใดในภูมิใด, มัคค-
สัจจะก็จักดับแก่บุคคลนั้นในภูมินั้น ใช่ไหม ?